Łatwo nam przychodzi Królestwo Boże „ubierać w szaty tego świata”, ale sytuacja powinna być być zgoła odwrotna. Nasze życie, myśli, serce i wszystko co dotyczy naszego funkcjonowania w tym świecie, powinno być ubrane w to co pochodzi z Nieba, co zostało objawione i dane kościołowi. To powinno też wpływać i przemieniać otaczającą nas rzeczywistość. Gdziekolwiek pojawił się Jezus, obawiał to, co dzisiaj zostawił nam, Królestwo Boże.
Jedno z założeń tego cyklu kazań jest ukazać Królestwo Boże w jego pierwotnym kształcie, wymalowanym przez nauczanie Pana Jezusa i apostołów. Jeśli burzy to nasze stereotypy i zmienia kulturę oraz rozprawia się tradycyjnym spojrzeniem, to wiem, że jesteśmy na właściwej drodze. Zapraszam do kolejnej lekcji zmieniającej nasze myślenie i mam nadzieję całe życie.
Niewiele jest nauczania o Królestwie Bożym, a czyż nie ono było jednym z głównych tematów nauczania Pana Jezusa, a następnie kontynuowane przez Apostołów? Dlatego zajmiemy się tym, niezwykle ważnym, potrzebnym i praktycznym nauczaniem w ciągu kilku najbliższych tygodniowych nabożeństw.
To ostatnia lekcja płynąca z „modlitwy Pańskiej” na koniec roku. Uznaje, że nie jest to przypadek, lecz celowe kierownictwo Ducha Świętego, byśmy zakończyli cykl rozważań właśnie teraz i z takim tematem. Powrócimy do czegoś, do czego powraca nasz Pan i nawet podkreśla znaczenie tych słów, byśmy uświadomili sobie powagę sytuacji i ich ogromny wpływ na nasze duchowe życie.
Już wiemy jak wielkie treści i dzieła kryją się za tą niezwykłą modlitwą. Czas na wielki finał, którym jest adoracja Boga Ojca. W tych słowach skierowanych do Ojca jest tak wielka świadomość tego jak ogromną chwałą jest otoczony i jak potężne jest Jego Królestwo. Nikt tego nie wie lepiej niż Pan Jezus. Czego to uczy nas, albo co
Jedna z fraz modlitwy Pańskiej wypowiadana w tradycyjny sposób kłuci się z tym co wiemy o Bogu, co zostało nam objawione w Biblii. Jak więc mamy rozumieć frazę „I nie wódz nas na pokuszenie…”? Z wielką uwagą i respektem odniesiemy się również do kolejnej części wyrażającą naszą prośbę o wybawienie nas od
Dochodząc do frazy w modlitwie Pańskiej „I odpuść nam nasze winy, jak i my odpuszczamy…” powinniśmy to zrobić ze świadomością naszej postawy wobec ludzi, którzy spowodowali w naszym życiu coś, co wymaga tego radykalnego kroku wiary.Jedna z najważniejszych lekcji w naszym życiu uwarunkowana jest naszym stosunkiem
Zaufanie Bogu w naszych codziennych potrzebach, jest bardzo ważną lekcją naszego chrześcijańskiego życia. Lecz mówiąc o „codziennym chlebie” powinniśmy pamiętać o znacznie większym znaczeniu tego stwierdzenia. Dlatego zachęcam do wysłuchania tego przesłania i przyjęcia kolejnej cennej lekcji płynącej z tego Słowa.
Kolejny raz staniemy przed wyzwaniem zmierzenia się z tekstem modlitwy „kazania na gorze”. Wierzę, że zatrzymując się na kolejnym wierszu znacznie dłużej niż ma to miejsce gdy recytujemy go liturgicznie, aby uchwycić jej głębie prostoty. To łatwe słowa z jednym z najgłębszych przesłań.
